Περίπου 7.500 δολάρια στην τσέπη (μετά από παρακάλια σε συγγενείς) και στόχος να ‘’μιλήσει όχι μόνο για την μουσική, αλλά και για τα πράγματα και τις συμπεριφορές που αυτή αγκαλιάζει’’.
Αυτό αναγράφει το πιστοποιητικό γέννησης του πιο εμβληματικού μουσικού περιοδικού της ιστορίας, ‘’μπαμπάς’’ του οποίου ήταν ο Jann Wenner, ‘’νονός’’ ο Muddy Waters (από το ομώνυμο τραγούδι του οποίου πήρε το ονομά του), ‘’αλητόβιος κολλητός’’ ο Hunter S. Thompson (που εδώ μεγαλούργησε) και πρώτο εξώφυλλο ο John Lennon. Ακολουθούν μερικές από τις καλύτερες, τις πιο σέξι, αλλά και τις χειρότερες στιγμές του.
Οι φανατικοί του Rolling Stone (στους οποίους, εξηγούμαι, ότι δεν ανήκω) επιμένουν πως η ιστορία του περιοδικού χωρίζεται σε δυο διακριτά μέρη. Τα επαναστατικά πρώτα χρόνια, όταν κάθε του τεύχος έβγαζε και είδηση ή έφερνε στο προσκήνιο μια ακόμη υπο-κουλτούρα.
Και τα μισητά 80s, όταν άλλαξε μέγεθος, χαρτί και –κυρίως- συμπεριφορά, γινόμενο ένα ακόμη entertainment περιοδικό.
Η αλήθεια είναι ότι έχουν απόλυτο δίκαιο. Το γεγονός όμως ότι το Rolling Stone προσαρμόστηκε, δεν σημαίνει ότι δεν διατήρησε ένα μεγάλο κομμάτι της αντιδραστικής του κουλτούρας.
Κάτι που γίνεται εμφανές τόσο στον τρόπο που αντιμετωπίζει τις φωτογραφήσεις και τις συνεντεύξεις.
Όσο και στον τρόπο που αντιμετωπίζουν οι celebrities ότι φωτογραφίζονται ή μιλάνε σε αυτό. Αισθανόμενοι συνήθως υποσυνείδητα την ανάγκη να είναι, από λίγο ως πολύ, περισσότερο rock n roll από ότι συνηθίζουν.
Έτσι και αλλιώς το παρελθόν λίγη σημασία έχει, καθώς στα τέλη των 00s το περιοδικό –με νέα συντακτική ομάδα να τραβάει κουπί- γνώρισε μια δεύτερη νεότητα, με εξαιρετικά άρθρα γύρω από το πόλεμο στο Αφγανιστάν και την οικονομική κρίση. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Η επανάσταση του καλού (μουσικού) γούστου
Πρώτο εξώφυλλο του underground αυτού φανζίν δεν είναι άλλος από τον John Lennon, τον Νοέμβρη του 1967.
Η συνέχεια γράφεται με Tina Turner, Janis Joplin, Bob Dylan και, αργότερα, U2 και Bruce Springsteen.
Η παιδική χαρά του Hunter S. Thompson
Μπορεί στο βιβλίο του Generation of Swine ο πατέρας της gonzo να τα χώνει άγρια στο περιοδικό για την στάση του κατά της μαριχουάνας, αλλά εδώ ήταν που στα 60s και τα 70s όπου έγραψε μερικά από τα πιο αρχετυπικά κομμάτια του.
Όπως το Fear and Loathing που δημοσιεύτηκε σε δυο μέρη, καθώς επίσης αντίστοιχα Fear and loathing κομμάτια για τους Hell’s Angels ή το Superbowl.
Οι καλοί πελάτες
Δεν υπάρχει αξιομνημόνευτος μουσικός σταρ που να μην έχει εμφανιστεί στο Rolling Stone (σ.σ. αν και το hip hop και το heavy metal ήταν επί δεκαετίες σταθερά ριγμένο), αλλά υπάρχουν και κάποιοι που οι εκδότες τους είχαν ειδική αδυναμία.
Ξεκινώντας από τον Jerry Garcia των Grateful Dead που, έχοντας κάνει περίπου 10 εξώφυλλα, μάλλον του έκαναν και μια λήψη όποτε πέρναγε για καφέ.
Επίσης -όπως είναι προφανές και λογικό- πελατάκια υπήρξαν οι John Lennon και Yoko Ono.
Oι Rolling Stones.
Kαι, για κάποιο λόγο, η Britney Spears (αλλά όχι ακόμη η Rihanna ή η Shakira).
H ελληνική παρουσία
Τόσο υποτονική όσο θα περίμενες. Ένα εξώφυλλο του Μιχαλάκη (George Michael) εδώ, ένας Cat Stevens εκεί. Και, φυσικά, η Jenifer Aniston που έχει κάνει εδώ μερικά από τα πλέον χαρακτηριστικά της εξώφυλλα.
Το ‘’κονέ’’ με το Χόλιγουντ
Το περιοδικό είχε ανέκαθεν μύτη όσον αφορά τι ήταν επίκαιρο την δεδομένη στιγμή στην ποπ κουλτούρα.
Και εκείνη του ανταπέδωσε το ‘’πουσάρισμα’’, με τον John Travolta να υποδύεται τον ρεπόρτερ του Rolling Stone στο Perfect. Το ίδιο που συνέβη –με λιγότερο γραφικό τρόπο- στο Almost Famous του Cameron Crowe που, πριν γίνει σκηνοθέτης, ήταν αρθρογράφος του περιοδικού.
Αν και η ουσία της σχέσης των δυο έγκειται στον ανατρεπτικό τρόπο που παρουσίαζε παλιά ότι συνέβαινε στις ταινίες.
Και πλέον, που τα πράγματα έχουν αλλάξει, στο ίδιο ακριβώς πράγμα που κάνει όσον αφορά τις τηλεοπτικές σειρές, με διαδοχικά εξώφυλλα σε Gossip Girl, Mad Men, True Blood και Glee.
Αν και, προσωπικά, αγαπημένα μου παραμένουν κάποια παλιότερα. Συγκεκριμένα εκείνα της Gillian Anderson και του Seinfeld.
Τα παραλίγο μοιραία λάθη
Δεν γίνεσαι μεγάλο περιοδικό αν δεν κάνεις τεράστια λάθη. Κάποια τα συγχωρείς λόγω των συνθηκών που επικρατούσαν την δεδομένη στιγμή.
Αλλά άλλα είναι πολύ χοντρά για να τα ξεχάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου